Δημοσίευμα

Ραχμάνινοφ, κονσέρτο 2 για πιάνο και ορχήστρα.
Η μεγαλοφυΐα να αφηγείσαι με τις νότες.

Από την πρώτη καθηλωτική συγχορδία του πιάνου μέχρι τους βρυχηθμούς των πνευστών και τα αχανή λιβάδια των εγχόρδων, ο Ρώσος συνθέτης πατά με το ένα πόδι στα τοπία του δεκάτου ενάτου αιώνα που τον γέννησε και με το άλλο στην κοσμογονία του εικοστού μέσα στην οποία ανδρώθηκε. Η μουσική του παραπέμπει στα πολυσέλιδα ρομαντικά μυθιστορήματα, εκεί όπου οι αναμνήσεις του αφηγητή φτεροκοπούν σαν τις νυχτερίδες κάτω από τα παμπάλαια ταβάνια ερειπωμένων νεοκλασικών. Υπάρχει μια μαγεία από τα χαμένα πράγματα που δεν θα ανακτήσουμε ποτέ... Τη σιωπή τους αφουγκράζονται ακόμα και οι νότες όταν το φλάουτο συνομιλεί γαλήνια με το πιάνο.
Δημήτρης Στεφανάκης