"Συλλαβίζοντας το Καλοκαίρι" - κριτική της Σοφίας Γερασοπούλου
Ένα μυθιστόρημα πρωτότυπο, μια ευρηματική αναφορά στο γάλλο, αλγερινής καταγωγής, συγγραφέα Αλμπέρ Καμύ. Ένας επιστήμονας, μ’ έναν μοναδικό τρόπο τον ξαναφέρνει στη ζωή, σαράντα χρόνια μετά το θάνατό του. Ο «άνθρωπος» Καμύ έρχεται στη Μύκονο, χωρίς το βάρος της δόξας και της αναγνωρισιμότητας που κουβαλούσε όταν ζούσε στο Παρίσι.
Στο νησί, ζει στιγμές αληθινές, στιγμές ευτυχίας, αγωνίας, ζήλιας, ψυχικής και σωματικής ευφορίας, στιγμές που όλοι «ανώνυμοι» και «επώνυμοι» μπορούν να ζήσουν. Και μήπως αυτό μετράει περισσότερο απ’ τη δόξα και ό,τι αυτή κουβαλάει μαζί της.
Η λέξη «καλοκαίρι» στα ελληνικά είναι μια λέξη πολυσύλλαβη σε σύγκριση με την αντίστοιχη γαλλική και για να μάθει κάποιος να τη λέει πρέπει πρώτα να τη συλλαβίσει. Η εποχή «καλοκαίρι» στην Ελλάδα είναι μια αρκετά μεγάλη χρονική περίοδος και για να ανακαλύψει κάποιος όλη της τη μαγεία πρέπει να τη βιώσει αργά, «συλλαβιστά».
Η δημοσιογράφος Αριάδνη, πρόσωπο που γνωρίζει ότι ο επισκέπτης του νησιού είναι ο νομπελίστας συγγραφέας Α. Καμύ, του ζητάει με επιμονή να τελειώσει το έργο του «Ο πρώτος άνθρωπος» που δεν ολοκλήρωσε όσο ζούσε γιατί τον πρόλαβε ο θάνατος. Του λέει πως απ’ όλα του τα έργα αυτό για εκείνη είναι το καλύτερο και ότι πρέπει οπωσδήποτε να πάρει την τελική του μορφή. Ο Καμύ δεν ανταποκρίνεται στο επίμονο αίτημά της να τελειώσει το βιβλίο, η ολοκλήρωση όμως γίνεται με τη ζωή του στη Μύκονο , με τα συναισθήματά του, με τη λατρεία του ελληνικού καλοκαιριού, με τον έρωτά του για την Αριάδνη, αμοιβαίο εξάλλου.
Ο συγγραφέας βρίσκει τρόπο μέσω του «αναστημένου Καμύ» να εκφράσει τις θέσεις του και τις απόψεις του για τη ζωή, τον έρωτα, το θάνατο, την κοινωνία, την Τέχνη, θέσεις που ίσως τις ξαναβρούμε σε επόμενα μυθιστορήματά του, εκφρασμένες από το στόμα κάποιων ηρώων του.
Απομυθοποίησε τον Καμύ από αγάπη γι’ αυτόν για να τον κάνει πιο προσιτό στους αναγνώστες του, σ’ εμάς, που βομβαρδιζόμαστε καθημερινά με κάθε τρόπο και μέσο, άμεσα και έμμεσα με το σλόγκαν ότι ήρθε το τέλος της ιστορίας.
Σοφία Γερασοπούλου.
Σοφία Γερασοπούλου.
Αναρτήθηκε από: Dimitris Stefanakis
Comments - Σχόλια