Δημοσίευμα

Δ. Στεφανάκης στο thebest.gr: «Υποθετικά θα μπορούσατε να με βρείτε σε κάθε σελίδα αλλά δεν θα σας επέτρεπα ποτέ να με αναγνωρίσετε»

Το μυθιστόρημα μόλις κυκλοφόρησε από το «Μεταίχμιο».

«Οι ευτυχισμένες οικογένειες δεν έχουν μυστικά, αλλιώς δεν είναι ευτυχισμένες». Αυτό ισχυρίζεται ο Άγης Δημητριάδης-Σέραρντ. Ο ίδιος βέβαια συντηρεί δύο σπίτια, δύο γυναίκες, δύο παιδιά, ζει ουσιαστικά δύο ζωές. O Άγης είναι ένας από τους ήρωες του Δημήτρη Στεφανάκη , που συναντάμε στο νέο του μυθιστόρημα «Ευτυχισμένες Οικογένειες» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Μεταίχμιο». Με φόντο το σήμερα αλλά και την ταραγμένη περίοδο του 1939-1945 «ξετυλίγει» τις ζωές των ηρώων του. Τα σκοτεινά σημεία τους, τα πάθη, τις ίντριγκες, τις προδοσίες.

Η οικογένεια του Άγη είναι από τις επιφανέστερες της Αθήνας και περνά δύσκολες Ο Ρόμπερτ Σέραρντ, ιδρυτής του ομώνυμου πολυτελούς ξενοδοχείου, βρίσκεται ξαφνικά στο στόχαστρο νεαρού φοιτητή ο οποίος διεξάγει έρευνα για το κρίσιμο διάστημα 1939-1945 και απειλεί να αμαυρώσει τη μνήμη του. Όλοι δηλώνουν θορυβημένοι εκτός από τη Λήδα Δημητριάδη, τη δικηγόρο της οικογένειας, η οποία ενθουσιάζεται με την ιδέα ότι κάποιος αποφάσισε επιτέλους να φωτίσει τη σκοτεινή διαδρομή του.

Το βιβλίο θα παρουσιαστεί στην Πάτρα την Παρασκευή 5 Μαΐου.

Της Ελευθερίας Μακρυγένη

Πόσο ρεαλιστικός είναι ο τίτλος του νέου μυθιστορήματός σας «Ευτυχισμένες Οικογένειες»; Δεδομένου ότι αποπνέει περισσότερο, σύμφωνα με την ιστορία που αφηγείστε, μια ειρωνεία…

«Έτσι δεν πρέπει να είναι η λογοτεχνία; Να δηλώνει δηλαδή ακόμα και από τον τίτλο όλα όσα θέλει να πει στον αναγνώστη; Και υπάρχει άραγε κάτι πιο λογοτεχνικό από την ειρωνεία;»

Αυτή τη φορά τον ρόλο της αφήγησης κρατά μια γυναίκα. Η Λήδα Δημητριάδη, η οποία από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου «συστήνεται» σαν μια σκληρή προσωπικότητα.

«Πάντα πίστευα πως οι γυναίκες δεν είναι απαραίτητα τόσο τρυφερές και ευαίσθητες χωρίς αυτό να αφαιρεί τίποτα από την γοητεία και την αξιολάτρευτη φύση τους. Για αυτό άλλωστε αγαπούμε τις γυναίκες - γιατί παραμένουν απρόβλεπτες, γεμάτες αντιφάσεις και άνισες στιγμές».

Και σε αυτό το βιβλίο η ιστορία υπάρχει ως φόντο στα όσα διαδραματίζονται στις ζωές των ηρώων σας. Και πάλι συναντάμε την περίοδο όπου ξεσπά ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος αλλά και την περίοδο του Ελληνικού Εμφυλίου. Τι είναι αυτό που σας ιντριγκάρει σε αυτή την περίοδο;

«Δεν ξέρω να σας απαντήσω. Ίσως είναι οι οικογενειακές αφηγήσεις που με γυρίζουν συχνά σε αυτή την περίοδο, ίσως πάλι να είναι η πεποίθηση ότι εκεί κάπου βρίσκει κανείς την αρχή των πραγμάτων για τα χρόνια που ζούμε!»

Ο Ρόμπερντ Σέραρντ είναι ένας ήρωας με σκοτεινά σημεία στη διαδρομή του... Μοιάζει μέσα από τους κατά καιρούς σκοτεινούς ήρωές σας να απενοχοποιείτε την ενίοτε σκοτεινή σκληρή ή αδύναμη πλευρά της ανθρώπινης φύσης…

«Όταν αφηγείται κανείς την πρωτοκαθεδρία του κακού στην ανθρώπινη ψυχή, βρίσκει μια παρηγοριά για όσα τον βαραίνουν. Η ζωή είναι πολύ μεγάλη για να μην λαθέψει κανείς. Με αυτή την έννοια μια ιστορία καρυκευμένη με πάθη και ακρότητες μας βοηθά να αποτιμήσουμε καλύτερα τα μικρά μας λάθη».

Παρότι ως φόντο υπάρχει η ταραγμένη περίοδος του 1939-1945 το μυθιστόρημα εξελίσσεται και στο παρόν. Το δε γλωσσικό ύφος του παραπέμπει σε ένα σύγχρονο ανάγνωσμα. Μετά την άτυπη τριλογία που ξεκίνησε με τις Μέρες Αλεξάνδρειας και είχε επίκεντρο τον κοσμοπολιτισμό και μια άλλη εποχή, έχετε επανέλθει στο σήμερα, με πρώτο μυθιστόρημα τον Χορό των Ψευδαισθήσεων. Ποια είναι η πρόκληση, η γοητεία, η δυσκολία σε επίπεδο γλώσσας και στις δύο περιπτώσεις;

«Καλείσαι να αφηγηθείς μια εποχή με τον τρόπο της κι όσο πλησιάζεις στο σήμερα η αφήγηση είναι υποχρεωτικά ελλειπτική, μιμείται τον σύγχρονο τρόπο ζωής και δεν σου δίνει περιθώριο να πλατειάσεις. Τα κείμενα που μιλούν για την εποχή μας ακολουθούν τον φρενήρη αλλά και αποσπασματικό ρυθμό της, χωρίς την ευλογία της φλυαρίας. Αυτό, μάλιστα, είναι μια επιπρόσθετη δυσκολία!».

Ποια ήταν η αφορμή για να «γεννηθούν» οι «Ευτυχισμένες Οικογένειες»;

«Η ανάγκη μου να αφηγηθώ ξανά μια οικογενειακή ιστορία που είχα να το κάνω από την εποχή που έγραφα τις ¨Μέρες Αλεξάνδρειας"».

Πόσο καιρό σας πήρε η συγγραφή της;

«Δεκαοχτώ μήνες περίπου εκ των οποίων οι δώδεκα ήταν μόχθος χωρίς κανένα αποτέλεσμα».

Με προλαβαίνετε… Σας τυχαίνει ακόμα να κολλάτε σε μια σελίδα ή να τη σκίζετε μέχρι να φτάσετε σε αυτό που θέλετε, παρά τη μεγάλη συγγραφική σας εμπειρία.

«Νομίζω πως μόλις σας απάντησα. Συχνά περνά ένας ολόκληρος χρόνος ώσπου η πρώτη λέξη να καρπίσει σ' ένα χέρσο φαινομενικά πεδίο αφήγησης».

Συνήθως ένας συγγραφέας στην αρχή της πορείας του αντλεί περισσότερο «υλικό» από τον ίδιο. Εσάς πλέον σας «συναντάμε» κάπου; Πέρα από τους στοχασμούς σας που διατρέχουν τα βιβλία σας.

«Υποθετικά θα μπορούσατε να με βρείτε σε κάθε σελίδα αλλά δεν θα σας επέτρεπα ποτέ να με αναγνωρίσετε. Τι καλός συγγραφέας θα ήμουν άλλωστε αν σας άφηνα να με εντοπίσετε».

Info:
Την Παρασκευή, 5 Μαΐου 2017, στις 7:30 το βράδυ, στο ξενοδοχείο Βυζαντινό της Πάτρας (πεζόδρομος Ρήγα Φεραίου 106),
ο Δημήτρης Στεφανάκης θα συνομιλήσει με τους αναγνώστες του για το νέο του μυθιστόρημα.
Για το βιβλίο θα μιλήσει η φιλόλογος-μεταφράστρια Αναστασία Δημητροπούλου.
Η εκδήλωση διοργανώνεται από το «Μεταίχμιο» σε συνεργασία με το βιβλιοπωλείο Discover your Way.

ΠΗΓΗ: http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/439858

Δ. Στεφανάκης στο thebest.gr: «Υποθετικά θα μπορούσατε να με βρείτε σε κάθε σελίδα αλλά δεν θα σας επέτρεπα ποτέ να με αναγνωρίσετε»

Αναρτήθηκε από: Dimitris Stefanakis

Ο Δημήτρης Στεφανάκης γεννήθηκε το 1961. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Είναι συγγραφέας δώδεκα μυθιστορημάτων και ενός δοκιμίου. Έχει... Διαβάστε περισσότερα...

Comments - Σχόλια

Share this Post:

Συνεχίστε την ανάγνωση...