Δημοσίευμα

«Ευτυχισμένες Οικογένειες» (εκδ. Μεταίχμιο) ονομάζεται το νέο μυθιστόρημα του Δημήτρη Στεφανάκη το οποίο ο ίδιος θα παρουσιάσει την Κυριακή, 14 Μαΐου 2017, στη 1 το μεσημέρι, στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης (Διεθνές Εκθεσιακό & Συνεδριακό Κέντρο – HELEXPO, Αίθουσα «Νίκος Καζαντζάκης» – περίπτερο 13). Λίγο πριν την παρουσίαση απάντησε στις ερωτήσεις μας για τα χαρακτηριστικά που έχει μια ευτυχισμένη οικογένεια, για τη σχέση του με την ιστορία, αλλά και για τη νέα σειρά βιβλίων των εκδόσεων Μεταίχμιο με τίτλο «Μεγάλες αφηγήσεις» με αριστουργήματα της παγκόσμιας κλασικής λογοτεχνίας.

-Τι ορίζει την ευτυχία σε μια οικογένεια;
-Η ικανότητα των μελών της να κατανοούν και να ανέχονται πρώτα τον εαυτό τους και ύστερα τους άλλους. Η δυνατότητά τους επίσης να ξεχνούν όπερ σημαίνει ότι μπορούν να συγχωρούν.

-Η οικογένεια του νέου σας μυθιστορήματος φαινομενικά είναι ευτυχισμένη. Στην ουσία όμως τι συμβαίνει;
-Ό,τι συμβαίνει σε κάθε οικογένεια που τα μέλη της διαγωνίζονται για την υπεροχή, για την εξουσία και τη δύναμη και δεν ορρωδούν προ ουδενός προκειμένου να προωθήσουν τα συμφέροντά τους.


-Στα μυθιστορήματά σας χρησιμοποιείτε ιστορικά γεγονότα. Ποια η σχέση σας με την Ιστορία;
-Στην ουσία πρόκειται για σχέση αγάπης και μίσους. Η Ιστορία με γοητεύει την ίδια στιγμή που κάποιες πτυχές της με απωθούν όσο δεν φαντάζεστε.

-Ως λαός γνωρίζουμε Ιστορία; Και ξέρουμε την Ιστορία της Ελλάδας;
-Δεν νομίζω ότι κάποιος κατέχει απόλυτα την Ιστορία, αν υποθέσουμε ότι αυτή ταυτίζεται με την αλήθεια. Η ιστορία είτε γράφεται από τους νικητές είτε από τους νικημένους μεροληπτεί απίστευτα εις βάρος όσων την υφίστανται. 

-Στην υπόθεση μπλέκεται και ένα ρεμπέτικο τραγούδι. Πώς γεννήθηκε αυτή η ιδέα; Και ποια η σχέση σας με τη μουσική;
-Το ρεμπέτικο τραγούδι παραμένει αυτό που ήταν εξαρχής. Μια παρεξηγημένη εξέγερση σ’ έναν κόσμο σεμνότυφο και αφάνταστα συντηρητικό. Ο κόσμος συνεχίζει να είναι έτσι, άρα και το ρεμπέτικο παραμένει μουσική εξέγερση. Σ’ ένα μυθιστόρημα οι χαρακτήρες είναι λίγο πολύ ρεμπέτες, δεν συμφωνείτε;

-Παράλληλα έχετε επιμεληθεί τη σειρά βιβλίων με τίτλο «Μεγάλες αφηγήσεις» με αριστουργήματα της παγκόσμιας κλασικής λογοτεχνίας. Μιλήστε μας για αυτή την πρωτοβουλία των εκδόσεων Μεταίχμιο. Πώς επιλέχθηκαν οι τίτλοι; Ποια η δική σας άποψη για τα έργα που θα ενταχθούν στη σειρά;
-Η πρωτοβουλία αυτή στηρίζεται στο αμοιβαίο πάθος μας για τα κλασικά και τη μεγάλη λογοτεχνία. Υπάρχει μια συγκεκριμένη στρατηγική στην επιλογή των τίτλων με σκοπό μια αντιπροσωπευτική διαδρομή στον μεγάλο κόσμο της αφήγησης. Από τη στιγμή που τα επόμενα έργα είναι σε μεγάλο βαθμό προσωπικές επιλογές, δεν μπορεί παρά να έχω θετική άποψη για αυτά.

-Τι κάνει εν τέλει ένα βιβλίο να μπορεί να παραμένει ελκυστικό και φρέσκο παρά τα χρόνια του;
-Η ικανότητα του δημιουργού να δίνει την εντύπωση πως με το συγκεκριμένο βιβλίο βρίσκεται πάντα μπροστά όχι μόνο από την εποχή του αλλά από κάθε εποχή.

-Τι διαβάζετε αυτό το διάστημα;
-Σελίδες κλασικού γαλλικού μυθιστορήματος.

Για τις Μεγάλες Αφηγήσεις
Η σειρά εγκαινιάστηκε με το αριστούργημα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας «Το μαγικό βουνό» του βραβευμένου με Νόμπελ Λογοτεχνίας Thomas Mann και με το αυτοβιογραφικό βιβλίο «Γύρνα σπίτι, άγγελέ μου» του αμερικανού Thomas Wolfe, που τον καθιέρωσε ως μια από τις λαμπρότερες λογοτεχνικές φωνές του 20ού αιώνα ασκώντας σημαντική επιρροή στο έργο πολλών μεταγενέστερων συγγραφέων. Μέσα στο Μάιο η σειρά θα εμπλουτιστεί με δύο νέους τίτλους: το «Ένα δωμάτιο με θέα» του βρετανού E. M. Forster που αποτελεί μια εξαιρετική κοινωνική κωμωδία, ένα πνευματώδες σχόλιο στη βρετανική αστική τάξη των αρχών του 20ού αιώνα, και το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα «Ο εραστής» της Marguerite Duras, μια ιστορία ερωτικής μύησης και αισθησιακής αφύπνισης.

ΠΗΓΗ: http://www.typosthes.gr/gr/politismos/article/129889/o-dimitris-stefanakis-grafei-gia-eutuhismenes-oikogeneies/