Δημοσίευμα

Η Ελένη Κίτσου γράφει στο diavasame.gr για τις «Ευτυχισμένες οικογένειες»

Μάσκες 

Όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες μοιάζουν μεταξύ τους, αλλά μια δυστυχισμένη οικογένεια είναι δυστυχισμένη με τον δικό της τρόπο. 
Λέων Τολστόι, Άννα Καρένινα

Η ιστορία μιας οικογένειας σε βάθος χρόνου ενός αιώνα. Τρεις γενιές και η μικρή ιστορία κάθε μέλους της ξεχωριστά, όπως τη συνθέτει ένας μεταπτυχιακός φοιτητής προς χάριν της διπλωματικής του εργασίας. Μέσα από την έρευνά του ξετυλίγεται και φωτίζεται μια μακρά σκοτεινή διαδρομή με πολλά ανείπωτα και ανομολόγητα, μικρά ή μεγάλα, μυστικά σε παράλληλη τροχιά με την παγκόσμια Ιστορία.

Ο Σταμάτης Σταμάτης εμφανίζεται στο προσκήνιο και στο γραφείο της Λήδας Δημητριάδη από το πουθενά, ασκώντας ρόλο καταλύτη, ανασκαλεύοντας το παρελθόν και αναζητώντας απαντήσεις σε θέματα του παλιού καιρού. Και τότε είναι που ο ασκός του Αιόλου ανοίγει και η υπόθεση παίρνει διαστάσεις μυστηρίου και θρίλερ. Ποιος ήταν πραγματικά ο Ρόμπερτ Σέραρντ, από πού κρατάει η σκούφια του και ποιος ο ρόλος του σε σημαντικά ιστορικά γεγονότα που συγκλόνισαν τον τόπο; Αλλά και ο παππούς Γιώργος; Και όλοι οι υπόλοιποι; Καθώς φαίνεται, όλοι έχουν στο μυαλό τους, έστω και εν αγνοία τους, το κακό, όλοι τους αποκρύπτουν συνειδητά πράγματα, όλοι έχουν διαπράξει κάτι αθέμιτο.

Ένας θίασος προσώπων παρελαύνει, ενώ παρελθόν και παρόν γυρνούν αγκαλιασμένα σε ένα γαϊτανάκι, εντείνοντας με αυτόν τον τρόπο την αγωνία των αναγνωστών. Ταυτόχρονα με το παρελθόν, οι ήρωες είναι αναγκασμένοι να υποστούν και το παρόν της ζωής τους, να αναμετρηθούν μαζί του. Τι συνέβη τότε, αλλά τι συμβαίνει και τώρα;

Στο νέο βιβλίο του Δημήτρη Στεφανάκη με τίτλο «Ευτυχισμένες Οικογένειες» τα ηνία της αφήγησης τα κρατάει μία γυναίκα, η δικηγόρος της οικογένειας. Σε πρώτο πρόσωπο η Λήδα, σαν αυτόπτης μάρτυρας των όσων συμβαίνουν, αφηγείται αποστασιοποιημένα, όπου κρίνεται αναγκαίο, ενώ δε λείπει η προσωπική της θέση στα επεισόδια όπου λαμβάνει ενεργό ρόλο και η ίδια. Όταν δε, η αφήγηση έχει να κάνει με το παρελθόν, μέσα απ’ ό,τι έχει ανακαλύψει ο Σταμάτης Σταμάτης, η αφήγηση γίνεται τριτοπρόσωπη και παίρνει τη μορφή ντοκουμέντου.

Με κοφτό, υπαινικτικό και καθόλου φλύαρο τρόπο γραφής, σαν να θέλει να μιμηθεί τον σύγχρονο τρόπο ζωής, ο συγγραφέας, δίνοντας βάρος στην αφήγηση, περιορίζει σε σημαντικό βαθμό τους διαλόγους, ενώ σε κάθε τέλος κεφαλαίου προϊδεάζει τους αναγνώστες για το τι θα ακολουθήσει δίνοντας έτσι «πάσα» στο επόμενο κεφάλαιο. Σκέψεις καθολικού χαρακτήρα εισβάλλουν στην αφήγηση και την πυροδοτούν, εικόνες εμφανίζονται από το πουθενά μπροστά στα μάτια των αναγνωστών και από ένα σημείο κι έπειτα η σκυτάλη περνάει στα φωτογραφικά ενσταντανέ. Αυτά πλέον ορίζουν την εξιστόρηση.

Στην ουσία η παραπάνω οικογένεια αποτελεί ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα, κάτι σαν αρχέτυπο της οικογένειας εν τη γενέσει της. Αν κοιτάξουμε γύρω μας λίγο πιο προσεκτικά, αν σηκώσουμε το χαλί, κάτω από το οποίο κρύβονται τα μύρια όσα, και εμβαθύνουμε σε ένα άλλο επίπεδο, θα διαπιστώσουμε ότι όλες, μα όλες, οι οικογένειες μοιάζουν μεταξύ τους, καμιά δεν είναι τόσο ευτυχισμένη όσο φαίνεται, κάθε μία κατά βάθος είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που βγάζει προς τα έξω. Είναι ευτυχισμένες οικογένειες κατ’ επίφαση. Στον πυρήνα τους όμως;

ΠΗΓΗ: http://www.diavasame.gr/page.aspx?itemID=PPG1385_2719

"Στο νέο βιβλίο του Δημήτρη Στεφανάκη με τίτλο «Ευτυχισμένες Οικογένειες» τα ηνία της αφήγησης τα κρατάει μία γυναίκα..." Γράφει η Ελένη Κίτσου

Αναρτήθηκε από: Dimitris Stefanakis

Ο Δημήτρης Στεφανάκης γεννήθηκε το 1961. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Είναι συγγραφέας δώδεκα μυθιστορημάτων και ενός δοκιμίου. Έχει... Διαβάστε περισσότερα...

Comments - Σχόλια

Share this Post:

Συνεχίστε την ανάγνωση...