Δημοσίευμα

Εξομολογήσεων συνέχεια...


ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΔΕΚΑΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
Και να σκεφτεί κανείς πως υπήρξαν συγγραφείς που διαχώρισαν το καλό απ' το κακό, την αγάπη απ΄το μίσος, το πάθος από την αγνότητα, την βεβαιότητα απ' την αμφιβολία. Πού είναι τώρα όλοι αυτοί; "Κανείς δεν τους θυμάται. Δικαιοσύνη", όπως θα έλεγε κι ο Σεφέρης...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΔΕΚΑΤΗ ΠΕΜΠΤΗ
Ένας από τους μείζονες μύθους που επινόησε ο εικοστός αιώνας ήταν αυτός του διανοούμενου. Οι νάρκισσοι της σκέψης που εποίκισαν την πνευματική επικράτεια περιφέρουν έκτοτε ένα ύφος χιλίων καρδιναλίων στην προσπάθειά τους να γιγαντώσουν στα μάτια μας τις ισχνές τους ιδέες. Όσοι όμως εντυπωσιάζονται από τέτοια τερτίπια θα πρέπει να θυμούνται πως οι μεγάλοι δημιουργοί και στοχαστές δεν ήταν ποτέ πρωθιερείς της επιτήδευσης. Δεν ήταν ο Όμηρος ούτε ο Σωκράτης, δεν ήταν ο Δάντης ούτε ο Θερβάντες, δεν ήταν ο Ντοστογιέφσκι ούτε ο Μπαλζάκ... Γιατί είναι λοιπόν όλοι αυτοί οι νάνοι;
Σ’ αυτούς που με ρωτούν συχνά αν η λογοτεχνία κάνει τον κόσμο καλύτερο, απαντώ: “ευτυχώς όχι”. Τι σημαίνει καλύτερο άλλωστε, όταν η ίδια η έννοια του καλού δεν ορίζεται. Ύστερα από αιώνες αφηγήσεων που αποδείχθηκαν αιώνες ψευδαισθήσεων αποφασίσαμε ότι ο κόσμος αυτός δεν θα καλυτερέψει. Κι όσο για τις αξίες και τα ιδανικά κρεμασμένα από την οροφή της ανθρώπινης ψυχής, μόλις που τα αγγίζουμε κάποτε αναπηδώντας κι ύστερα πάλι απομένουμε μικροί και ταπεινοί, απλώς ανθρώπινοι. Ας το θυμόμαστε αυτό τέτοιες μέρες γιορτινές που η ανάγκη μας να κάνουμε τον κόσμο να φαίνεται καλύτερος γίνεται πιο έντονη.

Αναρτήθηκε από: Dimitris Stefanakis

Ο Δημήτρης Στεφανάκης γεννήθηκε το 1961. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Είναι συγγραφέας δώδεκα μυθιστορημάτων και ενός δοκιμίου. Έχει... Διαβάστε περισσότερα...

Comments - Σχόλια

Share this Post:

Συνεχίστε την ανάγνωση...