Δημοσίευμα

ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΥ- ΕΝΑΣ ΑΜΛΕΤ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ

Δεν είναι τυχαίο που ο Αλμπέρ Καμύ ξεκινά το δοκίμιό του για το παράλογο θέτοντας ως μείζον φιλοσοφικό ζήτημα την αυτοκτονία. Μόνο που το Σαιξπηρικό to be or not to be, μεταφέρεται εδώ στην πιο δυσοίωνη εκδοχή του:  να "αυτοκτονήσει κανείς ή όχι;" Ο Καμύ  παρουσιάζεται σαν ένας άλλος Άμλετ κι αναζητά τον πατέρα που του στέρησε όχι ο σφετεριστής θείος αλλά ένας αλόγιστος πόλεμος ο οποίος σφετερίστηκε ταυτόχρονα τη ζωή και την ευτυχία εκατομμυρίων ανθρώπων. Πάμπολλα στοιχεία συνδέουν ένα γαλλοαλγερινό στοχαστή μ' ένα βορειοευρωπαίο πρίγκιπα του μύθου. Ένα από αυτά είναι το θέατρο, ένα άλλο η αδιέξοδη αγάπη.  Άραγε αν ο Άμλετ ζούσε στα  χρόνια του Καμύ θα διάβαζε με την ίδια ευλάβεια τον Νίτσε και τον Κάφκα; Θα ακολουθούσε με την ίδια συνέπεια το φιλοσοφικό καραβάνι της φαινομενολογίας - τον Χούσερλ και τον Χάιντεγκερ; Θα τον στοίχειωναν εξίσου οι ήρωες και οι σκέψεις του Ντοστογιέφσκι; Ο μύθος του Σισύφου είναι μια πρόφαση για να κοιτάξει κανείς τον παράφρονα κόσμο από τη χαραμάδα της έμπνευσης αλλά και να αναθεωρήσει όσα πίστευε για την Ιστορία και την πολιτική που ασκούν με τον τρόπο τους  οι ποιητές και οι σχολαστικοί του πνεύματος.
Δημήτρης Στεφανάκης